Michaeliskirche Hildesheim
Deze voormalige benedictijner kloosterkerk is door bisschop Bernward iets na het jaar 1000 gesticht en gewijd aan de heilige Michael. Zoals vele opdrachtgevers hoopte Bernward op deze wijze goddelijke genade te ontvangen. In het tweede testament van de bisschop is deze drijfveer vermeld. Bernward was behalve de opdrachtgever waarschijnlijk ook de architect. Zijn sarcofaag bevindt zich in de crypte.
Exterieur van de Michaeliskirche teHildesheim
De bouw startte ca. 1010 en in 1033 was de kerk voltooid. Deze kerk is een schoolvoorbeeld van de Ottoonse kerkarchitectuur. De kerk heeft twee dwarsbeuken en twee vierkante vieringtorens. Het gebouw is schitterend dankzij de evenwichtige en systematische structurering van de bouwlichamen en de plattegrond (zie Ottoonse kerkarcitectuur ). De vloer van het westelijke koor is hoger gelegen zodat er ruimte ontstond voor de crypte, gewijd aan St. Michael. De Ottoonse basiliek is in de loop der eeuwen vele malen uitgebreid en verbouwd. Nadat de kerk in de Tweede Wereldoorlog haast volledig werd verwoest heeft er een grondige restauratie plaatsgevonden. Er is toen uitgegaan van het oorspronkelijke Ottoonse ontwerp, latere toevoegsels zijn buiten beschouwing gelaten.
Interieur van de Michaeliskirche teHildesheim
In het langhuis verwijzen twaalf zuilen naar de apostelen en vier pijlers naar de evangelisten. Op deze wijze wordt het kerkgebouw door de heiligen gedragen. Een aantal kapitelen zijn afkomstig uit de twaalfde eeuw.
Das Taufbecken, 1628
In de kerk zijn meerdere kunstobjecten te zien, waaronder reliëfs en een Maria-altaar uit 1520 (in het westelijke koor). Het hoogtepunt vormt het houten plafond met zijn schilderingen uit het tweede kwart van de dertiende eeuw. Romaanse schilderingen op een houten plafonds zijn bijzonder zeldzaam. Gelukkig was het plafond verwijderd tijdens de tweede wereldoorlog.
Gedeelte van het houten plafond met dertiende-eeuwse schilderingen
 |
 |
 |
 |
 |
 |