Geschiedenis Hildesheim
In de zevende eeuw was Hildesheim ontstaan als handelsplaats. Dankzij Lodewijk de Vrome, een zoon van Karel de Grote, werd de plaats in 815 residentie van het bisdom. Hierdoor kreeg de stad een voorname functie.
De'Tausendjähriger Rosenstock' in kruisgangen van de dom St. Märia
In de legendarische geschiedenis van Hildesheim neemt Lodewijk de Vrome, een belangrijke plaats in. Lodewijk hing in 815 tijdens de jacht relieken van Maria in een rozenstruik. Toen hij naar afloop van de jacht het reliquiarium uit de boom wilde halen kreeg hij er geen beweging in. Lodewijk zag in deze gebeurtenis een teken dat hij op die plaats een kapel moest bouwen. Deze kapel groeide uit tot een bisschopszetel en vormde de basis voor de groei van de stad Hildesheim. In de kruisgang van de Dom St. Mariä zou deze legendarische rozenrank zich bevinden, de rank wordt door kenners echter 700 jaar oud geschat. De 'wederopstand' van de rozenrank na de vernietigende bombardementen van de Tweede Wereldoorlog wordt door sommige gelovigen gezien als een bevestiging van zijn miraculeuze verleden.
gedeelte uit de Christus-pilaar ( ca. 1020) , dom van Hildesheim
Hildesheim is vooral bekend door de Ottoonse kunst en architectuur uit de tijd van bisschop Bernward ( zie dom St. Maria en Michaeliskirche). De stad groeide in de middeleeuwen uit tot een zeer machtig centrum. De rijkdom van de stad ging gepaard met vele kerken. Het inwoners aantal groeide mee met de welvaart. Hildesheim kreeg in de elfde eeuw burgerrechten. In 1367 werd de stad Hanze lid. In 1928 kreeg de stad een nieuwe impuls dankzij aansluiting op het Mittellandkanaal en een haven. De eeuwenoude architectuur werd gedurende de Tweede Wereldoorlog haast volledig vernield. Reconstructies vonden plaats tot het einde van de twintigste eeuw.
 |
 |
 |
 |
 |
 |