Plan uw reis naar Frankrijk via OpReisFrankrijk.nl

Vakantieplannen naar Frankrijk: check: Opreisfrankrijk.nl

 


 

 

Église Saint-Pierre-et-Saint-Paul (Cluny III)

De bouw van de Église Saint-Pierre-et-Saint-Paul, de abdijkerk van Cluny III, startte rond 1085 en duurde tot circa 1130. Tot de zestiende-eeuwse herbouw van de Sint-Pieters in Rome was dit de grootste kerk van het Christendom. De kerk had een lengte van 177 meter. Het middenschip had een 30 meter hoog gewelf en strekte zich uit over een lengte van 75 meter. Vier zijschepen, twee van 17 meter hoog en twee van 10 meter hoog, liepen parallel aan het middenschip. De abdijkerk was verder uitgerust met een voorportaal, twee dwarsschepen, vijf klokkentorens en andere torens. De kooromgang van de grote apsis stond in verbinding met vijf straalkapellen. Aan de oostkant van de dwarsschepen waren eveneens kapellen gelegen.

Het zuidelijke uiteinde van het dwarsschip

Recente vernieuwingen in de kerkarchitectuur en Bourgondisch Romaanse kenmerken werden in de moederkerk verenigd. In Cluny III is bijvoorbeeld gebruik gemaakt van het spitstongewelf, in die tijd een redelijk nieuw fenomeen.

De cluniacencers stelden een voorbeeld dat werd nagevolgd, ook buiten hun orde. Zo hebben ze bijgedragen aan de massale overstap van vlakke houten zolderingen boven de schepen naar stenen overwelvingen. Al sinds de vroege middeleeuwen was een houten zoldering boven het schip stadaard. De cluniacensers waren niet de eerste die een poging waagden de stenen gewelfconstructies van de Romeinen nieuw leven in te blazen in de kerkarchitectuur. Steen was immers brandveiliger en het had een positief effect op de gregoriaanse gezangen ( betere akoestiek en verhevener effect). De toepassing van een stenen gewelf had gevolg voor de verhoudingen.

Typerend voor de Cluniacenser kerken waren de imposante afmetingen en de pracht en praal. De kerk werd rijkelijk voorzien van beeldhouwwerken en schilderingen. De muurschilderingen waren beïnvloed door de Byzantijnse stijl. De anonieme meester van Cluny beeldhouwde onder meer kapitelen met musici en instrumenten. Zijn stijl heeft invloed gehad op het beroemde beeldhouwwerk te Vézelay en Autun.

De verdedigingswerken (Tour de Fabre)

Alleen het zuidelijke uiteinde van het dwarsschip overleefde de verwoestingen die volgden op de Franse Revolutie. De monumentale opstand van het dwarsschip schept een beeld van de kerk in zijn glorietijd. Een gotische kapel, achttiende-eeuwse kloostergebouwen en resten van de Romaanse Église Saint-Pierre-et-Saint-Paul zijn via dezelfde toegang te bezichtigen. Een driedimensionale film dicht bij de toegang geeft een levendig beeld van de Cluny III in zijn glorietijd. Op het terrein van de voormalige abdij staan ook enkele civiele gebouwen (verdedigingswerken, paleizen).